Tüm dünyada toplumu benzeri özelliklere sahip kümeler halinde kategorize etme ve başkalarından farklı özellikleri ortaya koyma eğilimi kelam konusu. Bilhassa kuşaklar kelam konusu olduğunda bu çalışmalarla çok daha yaygın bir formda karşılaşılıyor. Bireylere sadece doğdukları yıla has bir dizi özellik ve bedel atfediliyor.
“Z jenerasyonu, özel bir kuşaktır. Y nesli, daima haklı ve narsisttir. X jenerasyonu, alaycıdır ve tembeldir. Boomerlar, çalışmayı her şeyden çok sever. Teknolojiyi anladıklarını düşünürler lakin anlamazlar” ve gibisi cümleler bunlardan yalnızca kimileri. Egon Zehnder ve Kearney tarafından gerçekleştirilen Different Generations, Same Ideals (Farklı Jenerasyonlar, Tıpkı İdealler) araştırması, aslında jenerasyonlara ait genellemelerin çok da hakikat olmadığını ortaya koyuyor.
Kültürel eğilimler, alışkanlıklar yahut siyasetler farklı yaş kümelerini birbirinden ayırsa da iş ve liderliğe bakış açıları kelam konusu olduğunda bunlar daha az kıymetli hale geliyor.
Aslında, iş ve liderlikle ilgili bahislerde jenerasyonlar ortasında güçlü bir ahenk var. Benzerlikler, ferdî refah ve istikrara paha vermekten, her düzeydeki çalışanları dinleyen ve yetkilendiren önderler istemeye kadar uzanıyor. Fark ise, her jenerasyonun bu istekleri tanımlama ve elde etme biçimlerinde ortaya çıkıyor.
Bazı kuşaklar, geleceğin daha az umut verici, kimileri daha umut verici görüyorlar. Araştırmadan geleceğe olan inanç düzeyleri ve meslek amaçları ile ilgili öne çıkan bulgular şöyle sıralanıyor:
- Y jenerasyonu, gelecekleri ve zorluklarla baş etme marifetleri konusunda en olumlu görüşe sahip. İştirakçilerin yüzde 76’sı hayatta hak ettikleri başarıyı elde edeceklerinden emin olduklarını söylüyor.
- Gelecek, genç bireyler için daha karanlık görünüyor. Yüzde 63’ü hayatın zorluklarının üstesinden gelecek kadar güçlü olduklarına inanıyor ve yalnızca yüzde 61’i hayatta hak ettikleri başarıyı elde edeceklerinden emin.
- Z jenerasyonu, başka nesillere nazaran biraz daha denetim eksikliği hissediyor. Bu durum, nispeten genç yaşlarda yaşadıkları olaylardan kaynaklanıyor olabilir. Global bir salgın ve onun kalıcı ekonomik tesirleri, büyük ölçekli toplumsal huzursuzluklar ve her geçen gün daha az istikrarlı hale gelen bir gezegen bunlardan yalnızca kimileri.
- Bireylerin itimat seviyesi incelendiğinde bunun kuşaklardan çok kıdem seviyesi ile ilgili olduğu görülüyor. İdare düzeyindeki çalışanlar kendilerine en çok güvenenler ortasında yer alıyor. Bilhassa üst seviye yöneticiler, zorlukların üstesinden gelme (yüzde 82) ve hak ettikleri başarıyı elde etme (yüzde 80) konusunda kendilerini en güçlü hissedenler ortasında yer alıyor.
İyi hayat her kuşak için değerli
Nesil fark etmeksizin araştırmaya katılanların büyük çoğunluğu bir patron seçerken fizikî ve zihinsel sıhhatin en değerli faktör olduğunu söylüyor ve iştirakçilerin yüzde 82’si bu mevzuyu en büyük telaş kaynağı olarak görüyorlar.
Fiziksel ve zihinsel sıhhati, yüzde 81 oranı ile finansal istikrar takip ediyor. Çalışanların tertiplerde aradığı başka faktörler ise şöyle sıralanıyor: İş-yaşam istikrarı, rekabetçi maaş ve eğlenceli kültür,
Buna karşılık, iklim değişikliğiyle gayret etmek için harekete geçmek (yüzde 62), çağdaş bir markaya sahip olmak (yüzde 62) ve büsbütün uzak bir çalışma ortamı sunmak (yüzde 58) daha geride kalan faktörler olarak yer alıyor.
